Eindelijk wordt liefde de norm, niet genezing
Column Rabin Baldewsingh
Het is nu echt! De Tweede Kamer heeft besloten: pogingen om iemands seksuele oriëntatie of genderidentiteit te veranderen of te onderdrukken, de zogenaamde ‘homogenezing’ of conversiehandelingen, worden voortaan strafbaar. Een historisch moment. En ik kan niet anders dan zeggen: ik ben intens blij. Want deze stap is niet zomaar een wetswijziging. Het is een duidelijke normstelling: onze samenleving accepteert niet langer dat mensen onder druk gezet worden om iets anders te zijn dan wie zij in wezen zijn. Deze wet beschermt, benoemt en begrenst. Precies wat de staat hoort te doen.
Toen ik in 2022 en 2023 als Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme de Tweede Kamer middels het Nationaal Programma adviseerde om dit initiatiefvoorstel te steunen, deed ik dat niet uit politieke strategie, maar uit noodzaak. Ik kreeg in die jaren te veel signalen van mensen uit zowel Europees Nederland als Caribisch Nederland die beschadigd waren door zulke praktijken. Jongeren die te horen kregen dat ze ‘anders’ waren, ‘ziek’ waren, ‘hersteld’ moesten worden. Mensen die liefde zochten en in plaats daarvan druk, schaamte en angst vonden. Hun verhalen lieten zien wat wetenschappelijk allang is vastgesteld: conversiehandelingen werken niet. Ze veranderen niemand. Wat ze wel doen, is breken. Mensen raken vervreemd van zichzelf, verliezen vertrouwen in hun eigen gevoelens, ontwikkelen depressies of suïcidegedachten. Het idee dat je ‘genezen’ moet worden van je eigen wezen is een frontale aanval op iemands waardigheid en bestaansrecht. En dat het parlement nu eindelijk zegt: genoeg. Dat is van onschatbare waarde.
Want laten we eerlijk zijn: onder het mom van geloof wordt hier al veel te lang psychisch geweld afgedwongen. Niet uit liefde, maar uit dwang. Niet om te begeleiden, maar om te buigen. En dat moet stoppen. Vrijheid van godsdienst is een groot goed, maar die vrijheid stopt precies daar waar de ander beschadigd wordt. Geen enkel geloof, geen enkele overtuiging mag ooit een vrijbrief zijn om andermans identiteit te ontkennen of te vernietigen. Juist daarom ben ik als Nationaal Coördinator zo blij met dit besluit, ondanks dat er nog wat haken en ogen aan zitten (bijvoorbeeld over de definitie van conversiebehandeling. Zie ook het advies van de Raad van State en de wetenschapstoets). Omdat deze wet de slachtoffers wel eindelijk de erkenning geeft dat het hen aangedane onrecht écht onrecht is. Omdat jongeren die worstelen met hun geaardheid of genderidentiteit voortaan weten: de staat staat aan jouw kant, niet aan de kant van de dwang. En omdat dit besluit een krachtige boodschap uitzendt: jouw waardigheid is niet afhankelijk van hoe goed je je aanpast aan andermans verwachtingen. Jij mag bestaan zoals je bent.
Dit verbod is niet slechts symbolisch. Het is concreet, krachtig, beschermend, en is broodnodig. Het is een wet die de menselijke waardigheid centraal stelt, precies zoals dat in een rechtstaat hoort. Het is een overwinning van gelijkwaardigheid op dwang. Van waarheid op ontkenning. We hebben niet gewacht tot het te laat was. We hebben geluisterd naar slachtoffers, gekeken naar de feiten, en gekozen voor bescherming boven onderdrukking. Dit is wetgeving die laat zien waar Nederland voor staat: vrijheid om te zijn wie je bent, en bescherming tegen wie je dat wil afnemen. Eindelijk. Liefde hoeven we niet te genezen. Liefde is genoeg.